EN / NL

Werkwijze

Voor ik met een harmoniumrestauratie begin, ga ik altijd eerst na hoe het instrument oorspronkelijk gebouwd is. Aan de hand van foto’s van soortgelijke instrumenten, oude catalogi en aan de hand van de constructie van het instrument is vaak goed na te gaan hoe het instrument in zijn oorspronkelijke staat eruit gezien heeft.

Bij de restauratie van historische instrumenten probeer ik altijd zo veel mogelijk materialen te gebruiken, die overeen komen met of passen bij de oorspronkelijk gebruikte materialen. Met andere woorden: materialen, die historisch gezien verantwoord zijn.

Het mooie en boeiende bij een harmonium zijn altijd weer de vernuftige technieken, die door de maker zijn toegepast. Als je nagaat welke beperkte technische hulpmiddelen men had, dan krijg je respect voor de prestaties die men leverde.

Hieronder een fotoverslag van een door mij uitgevoerde restauratie.

Het betreft hier een Engels drukwindharmonium, een Evans uit 1865. Toen het instrument voor restauratie werd aangeboden was de blaasbalg lek, was het binnenwerk op verschillende plaatsen kapot, en ontbrak zelfs een deel van het trapmechanisme.

Het hele instrument is eerst door mij uit elkaar gehaald, geïnspecteerd en schoongemaakt. . Vervolgens heb ik de ontbrekende delen van het trapmechanisme van bijpassend hout weer bijgemaakt. Nadat alle onderdelen weer compleet waren en goed functioneerden is het instrument weer opgebouwd.

Nu prijkt het als een juweel bij de eigenaar  te Amsterdam en brengt het weer zijn prachtige klanken voort voor zowel moderne als de klassieke muziek.

evans1.jpg (16659 bytes)De kastdelen worden schoongemaakt en opnieuw gelijmd.
evans2.jpg (14638 bytes)De trapinrichting wordt hersteld, de blaasbalg voorzien van nieuw linnen en bekleding van leder en papier in  de oorspronkelijke kleuren
evans3.jpg (14872 bytes)Het resultaat: Een herboren instrument